Romeinse Jurken

Vroeger was alles anders zegt mijn opa altijd. En beter ook! Zelf kan ik daar niet goed over oordelen omdat ik te jong ben om mee gedraaid te hebben in de tijd van Romeinse jurken om over vroeger te oordelen. Ik was simpelweg niet eens geboren toen de mensen in vroeger leefden. Maar van wat ik zoal om me heen hoor schijnt dat vroeger toch wel een boeiende periode te zijn geweest.

Twee keer per week ga ik naar mijn opa als ik uit school kom. Mijn moeder heeft dat liever niet. Dat zegt ze niet met zoveel woorden maar ik merk het aan alles. Ze vindt haar eigen vader veel te vrijgevochten. Haar moeder is bekeerd en zit al een decennium of wat in een klooster. Mijn grootvader heeft een fijne zolderetage in de stad waar ik graag kom.

Mijn opa kan goed brommen over de goeie ouwe tijd waarin mannen het voor het zeggen hadden. Dat er geen tegenspraak geduld werd. Dat de vrouwen gewoon moesten doen wat ze werd opgedragen. Maar dat dat allemaal naar de knoppen aan het gaan was. Dat de macht en de dominantie van de man tanende was. En dat dat allemaal kwam door de Romeinen. En dat die invloed nog steeds voelbaar was.

Volgens mijn opa hadden die dames vroeger in Rome nooit van die prachtige Romeinse jurken mogen dragen. Het heeft ze veel zelfvertrouwen gebracht. Waren er niet van de beeldschone Romeinse dames geweest in van die smaakvolle lange jurken dan was de man nu nog steeds heer en meester. Maar dat is dus niet meer zo. De vrouwen in het oude Rome hebben de weg geplaveid voor een zelfbewustzijn onder vrouwen die onomkeerbaar is.

Ik moet er altijd wel om grinniken als mijn opa dat vertelt. Mijn gedachten dwalen dan af. Naar die ouwe tijd in Rome. En hoe spectaculair die dame eruit moeten hebben gezien! Ik hoop dan altijd dat er op een leuk feest of bij de Carnaval er meiden zijn die zo'n prachtig lang en klassiek gewaad aan hebben getrokken.